ما آنچه را كه داريم فقط با مراقبت كامل می‌توانيم حفظ كنيم و همانطور كه آزادی فردی ما از قدمهای دوازده‌گانه سرچشمه می‌گيرد، به همان صورت آزادی گروه نيز به سنت‌های ما بستگی دارد.

تا زماني كه پيوندهايی كه ما را به يكديگر متصل می‌كند از آنچه كه ما را از هم جدا می‌نمايد محكمتر باشد، همه‌ چيز به خوبی پيش خواهد رفت.

۱– منافع مشترك ما بايست در رأس قرار گيرد. بهبودی شخصی به وحدتN.A. بستگی دارد.

۲– در ارتباط با هدف گروه ما تنها يك مرجع نهايی وجود دارد، خداوندی مهربان كه به گونه‌ای ممكن خود را در وجدان گروه بيان كند. رهبران ما فقط خدمتگزاران مورد اعتماد ما می‌باشند، آنها حكومت نمی‌كنند.

۳– تنها لازمه عضويت، تمايل به قطع مصرف است.

۴– هر گروه بايست مستقل باشد باستثناء مواردی كه بر گروههای ديگر و N.A در كل اثر بگذارند.

۵– هر گروه فقط يك هدف اصلی دارد، رساندن پيام به معتادی كه هنوز در عذاب است.

۶– يك گروه N.A هرگز نبايست هيچ مؤسسه مرتبط و يا هر سازمان خارجی را تأئيد و يا در آنها سرمايه‌گذاری كند، يا نام N.A را  به آنها عاريت دهد، مبادا مسائل مالی، ملكی و شهرت، ما را از هدف اصلی خود منحرف سازد.

۷– هر گروه N.A ميبايست كاملاً متكی به خود باشد و كمكی از خارج دريافت نكند.

۸– معتادان گمنام بايست هميشه غيرحرفه‌ای باقی بماند، اما مراكز خدماتی ما می‌توانند كارمندان مخصوصی استخدام كنند.

۹– N.A تحت اين عنوان، هرگز نبايست سازماندهی شود، اما ما می‌توانيم هيئت‌های خدماتی  يا كميته‌هایی تشكيل دهيم كه مستقيماً در برابر كسانی كه بدانها خدمت می‌كنند، مسئول باشند.

۱۰– معتادان گمنام، هيچ عقيده‌ای در مورد مسائل خارجی ندارد و نام N.A هرگز نبايست به مباحث اجتماعی كشانده شود.

۱۱– خط مشی روابط عمومی ما بنا بر اصل جاذبه است تا تبليغ، ما لازم است هميشه گمنامی شخصی خود را در سطح مطبوعات، راديو و فيلم حفظ كنيم.

۱۲– گمنامی، اساس روحانی تمام سنت‌های ما است و هميشه يادآور اين است كه اصول را به شخصيت‌ها ترجيح دهيم.

درك اين سنت‌ها به مرور و به آهستگى براى ما امكان‌پذير خواهد شد. ما از راه صحبت با اعضاء و تماس با ديگر گروه ها، اطلاعاتى كسب مى‌كنيم ، امّا معمولاً پس از شروع فعاليت در كارهاى خدماتى است كه كسى به ما خواهد گفت: “بهبودى هريك از ما به وحدت NA بستگى دارد.” اين وحدت به كيفيت پيروى ما ازسنت‌های مان مربوط است. سنت‌هاى دوازده‌گانه NA غير قابل دستكارى است. آنها رهنمودهايى هستند كه جمعيت ما را آزاد و زنده نگاه مى‌دارند.

با پيروى از اين رهنمودها، در ارتباط با ديگران و اجتماع، از بسيارى از مشكلات اجتناب خواهيم كرد. اين، بدان معنى نيست كه سنت‌هاى ما تمام مشكلات را از ميان بر مى‌دارند. ما در هر صورت بايد با مسائلى كه پيش مى‌آيند، نظير مشكلات ارتباطى، اختلاف سليقه، مباحثات داخلى و مسائل مربوط به افراد و گروه‌هاى خارجى، روبرو شويم، اما در هر صورت ما وقتى اصول‌مان را رعايت مى‌كنيم، از بعضى از دردسرهايى كه اين مسائل به وجود مى‌آورند جلوگيرى به عمل خواهيم آورد.
بسيارى از مشكلات ما، همان هايى هستند كه اعضاى اوليه ما هم با آن ها روبرو بوده‌اند و تجربياتى كه آن ها به سختى بدست آوردند، باعث تولد سنت‌ها شده است. تجربه به ما نشان داده است كه اين اصول امروزه همان اعتبارى را دارند كه درشروع داشته‌اند. سنت‌های مان ما را در برابر فشارهاى داخل و خارج كه ممكن است باعث نابودی مان شود، حفظ مى‌كنند. آن ها رشته‌هاى واقعى پيوند ما هستند و فقط با درك و اجرای شان است كه كاربرد پيدا مى‌كنند.